tik tak tik tak

Tik tak tik tak, nog 2 weken en dan is het zover.

Dan staat de wekker op 3:00 AM voor ons, en voor Cas om 3:30. De enige reden om een wekker zo vroeg af te laten gaan: een vliegtuig om te halen.

We zijn al druk aan het aftellen en hebben er allemaal zo onze eigen methode voor: Erica en ik hebben een app op de telefoon die tot op de minuut aftelt.

Cas daarentegen heeft nog geen smartphone (dat arme kind – misschien kan iemand Jeugdzorg bellen als ze dit lezen), en daarom hebben we voor Cas een “nog zoveel nachtjes slapen”-kalender gemaakt. Iedere ochtend mag Cas een slinger afknippen, net zolang totdat alle slingers weg zijn – en dan gaan we dus.

 

Nog maar 14 nachtjes slapen (eigenlijk 13, want ik ben al bezig met nacht 14).

Cas heeft hoogstpersoonlijk zijn spaarpot omgekeerd en een zak vol muntjes omgewisseld voor een mooi dollarbiljet met een waarde van 20 dollar, om een cadeautje te kopen.

 

My precious

Helemaal zelf gespaard

                                         
Gelukkig hebben wij een iets groter budget, en hebben ook maar meteen een startbedragje gehaald voor de eerste dag :-)

Toch fijn dat ze er weer zijn

De reisbescheiden zijn inmiddels ook binnen:

Mapje dicht

Mapje open

Een leuk envelopje, maar voor ons eigenlijk al overbodig want:

De vliegtickets hebben we al, aangezien we deze zelf hebben geüpgraded. Dus hebben we het confirmatienummer, waarmee we online kunnen inchecken, al voorhanden.

Het resort heeft onze reservering ook al in het systeem staan, aangezien we de gehuurde buggy rechtstreeks laten afleveren bij het resort en we hiervoor dus al mailcontact gehad hebben.

Het confirmatienummer van de autohuur is ook al in ons bezit, aangezien we een autostoeltje hebben bijgeboekt voor Cas (voor ons zitten er al stoelen in de auto).

De pretparktickets hebben we niet via het reisbureau geboekt en zijn dus ook al lang binnen.

Maar goed, het feit dat het vertrouwde mapje weer in huis ligt, is voor ons toch ook wel een bevestiging dat het inderdaad wel heel dichtbij komt nu.

Verder nog wat te melden?

Nee, volgens mij niet veel, dus ik vermoed dat het volgende blog vanaf Floridiaanse bodem zal komen.

Ik hoop dat jullie ons met veel plezier volgen.