Zomervakantie in Noord-België: Van Oude Tuffers tot Antwerps Rioolwater

Voorafgaand aan onze zinderende Florida-zonvakantie besloten we alvast even te oefenen… in het subtropisch regenwoud dat ook wel Noord-België heet.

De voorspelling? Tien dagen nattigheid met af en toe een droge verrassing.

Deel 1: De Efteling, Toegang? Ja, maar niet zomaar!

Onze reis begon met een overnachting in het net verbouwde Efteling Wonder Hotel.

Als verrassing mochten wij de eerste Efteling-dag samen beleven met Alex, Roos en neefje Storm, die zijn eerste Efteling-bezoek had.

Mij was telefonisch verzekerd dat onze medereizigers samen met ons van de vervroegde toegang in de Efteling konden genieten, ondanks dat zij geen verblijfsgasten waren. Helaas bleek de dame bij het toegangshek ter plaatse hier geen boodschap aan te hebben.

Na een telefoontje en een hoop gezucht konden ze uiteindelijk toch mee naar binnen, maar dan wel pas nadat ze driemaal had benadrukt dat dit echt een uitzondering was.We voelden ons oprecht vereerd om onderdeel te mogen zijn van Storm zijn vuurdoop in het Kaatsheuvelse sprookjespark.

Zijn absolute favoriet? De Oude Tufferbaan. Vier ritjes achter elkaar, toeteren alsof zijn leven ervan afhing, en geen enkele snelheidsboete. Cas heeft zich als een volleerd reisleider de hele dag als grote neef over Storm ontfermd en ook dit was fantastisch om als toeschouwer mee te maken.

Toen de avond viel en Storm met zijn ouders weer terug richting huis ging, schoven wij aan bij Restaurant Saga in het Efteling-hotel, waar zelfs het diner opgediend wordt als in een sprookje.

Na het diner zijn we nog even teruggelopen om ons prachtige Efteling in de avond te aanschouwen, en na de laatste fonteinenshow zijn we door een inmiddels gesloten park teruggelopen naar ons hotel. We hebben het park nog niet eerder in zulke pracht aanschouwd, en dat wil wat zeggen in ons geval.

De volgende ochtend troffen wij onze bolide aan die ons de komende dagen door onverharde Belgische wegen en kinderkopjes zou voeren... onder de vogelpoep. Beetje jammer, aangezien we net de auto van een keurige schoonmaakbeurt hadden voorzien. Het ding had nog meer poepvlekken dan paddenstoelen in de Efteling.

Na een bezoek aan de wasstraat zetten we koers naar het plaatsje Lommel. Ik had natuurlijk weer een fantastisch ahum idee van internet opgepikt en dus begonnen we hier aan een wandeling van 2,5 km langs de vele streetart die Lommel rijk is... De eerste tekening vonden we na veel zoeken en de rest volgde niet veel later... althans volgens de plattegrond. We hebben een uur door een verlaten Lommel gezocht naar de volgende locatie, maar het ontbreken van duidelijke aanwijzingen en de snel naderende donkere wolken brachten ons ertoe de auto in te stappen en door te rijden naar onze volgende bestemming: een midweekje Centerparcs Erperheide.

Deel 2: Budget op luxeniveau

Begrijp me goed, eyes on the prize (lees: Florida) en beperkt budget buiten kijf gesteld, maar als we dan toch met beperkt budget op vakantie moeten, doen we het wel in stijl... We hebben ons dus vijf dagen genesteld in een VIP-bungalow, volledig voorzien van sauna en bubbelbad (die nog meer herrie maakte dan de F16's die dagelijks over dit met rust overgoten vakantiepark vliegen).

We hebben deze week buiten heel veel zwemmen, heel veel lekkere biertjes en heel, heel veel regen vooral besteed aan relaxen. Hebben jullie dan echt niks gedaan deze midweek, hoor ik jullie denken?

Natuurlijk niet, waarschijnlijk ken je ons al, dus weet je dat dat voor mij praktisch onmogelijk is.

We hebben een paar korte uitstapjes gemaakt. Zo zijn we een kijkje gaan nemen in een oude steenkolenmijn in Genk.

En omdat de lifestylecoach gezegd had dat we onze SMART-doelen vooral niet moesten vergeten, hebben we een flink stuk gefietst op de Railbike, een soort trapfietsen over een oud verlaten treinspoor.

Deel 3: On the road — Walibi en andere natte avonturen

Zo kwam onze midweek aan het einde, en na het inpakken van de auto met een lading waar er nog net ruimte was voor drie personen, zetten we koers naar Walibi.

Walibi? Dat is toch dat park dat jullie mijden als de pest? Dat klopt, althans de Nederlandse versie dan. De Belgische OG-versie staat al een tijdje op onze to-do lijst. En dat park heeft zijn verwachtingen zeker waargemaakt.

Waar de Nederlandse equivalent zich vooral op opstandige jongeren richt, richt dit park zich meer op families. Dit park biedt meerdere darkrides en een nieuwe fantastische familieachtbaan.

Nog een voordeel: het was een voornamelijk zonnige dag. Totdat Cas een wildwaterbaan zag en samen met mij een waterval vol op onze rug te verduren kreeg, en toen nog een golf, en toen nog één...

Twee verzopen katjes en één verstandige vrouw stapten aan het eind van de dag voldaan de auto in, op weg naar het hotel voor de komende twee nachten.

Deel 4: Regen en dieren — Pairi Daiza onder een wolk van water

De volgende ochtend, fris, opgedroogd en vol goede moed, stonden we weer op en keken naar buiten. Een heuse Floridiaanse regenbui keek ons recht in de ogen aan en wij realiseerden ons... we hebben een hele dag dierentuin voor de boeg.

De dierentuin in kwestie is Pairi Daiza, een schitterend dierenpark in het midden van België waar we al meermaals zijn geweest. In de hoop dat het wel op zou houden als we daar waren, zetten we moedig koers.

Daar aangekomen was het zo mogelijk alleen maar harder gaan regenen en dit hield de rest van de dag aan. Het park was vandaag geopend tot 23:00, maar zo rond 18:00 besloten we het voor gezien te houden en zijn we na 24.000 stappen gereden naar de plaats Mons (Bergen) voor een avondmaaltijd.

Hier zijn tal van plekjes waar je heerlijk kan eten, helaas beschikken de meeste van deze plekken niet over een mogelijkheid tot betalen met kaart en zo hebben we dus een lokale specialiteit mogen eten bij de McDonald's.

Deel 5: Frankrijk en Calais — Draak temmen voor beginners

De volgende dag zijn we op aanraden van een vriend van Cas heel even de grens overgestoken naar Frankrijk voor het grootste en mooiste zeeaquarium van Europa.

Mede door het feit dat het uiteraard een binnenlocatie betreft (dus geen last van de regen), kunnen we melden dat we vaker naar onze grote vriend Jurre luisteren... het was hier schitterend en Cas heeft denk ik zo’n 200 nieuwe foto’s geschoten in de ruim vier uur dat we hier binnen zijn geweest.

Na dit bezoek zijn we via een schitterende kustweg naar het noorden getrokken richting Calais wel te verstaan. Deze havenstad mag zich deze zomer eigenaar noemen van een gigantische mechanische draak die met regelmaat een rondje loopt over het strand met een groep mensen op zijn rug.

Nu was de windkracht inmiddels aardig toegenomen, wat een ritje bovenop dit monster er flink spannender op maakte en ik heb me ook beperkt tot een ritje op het bankje in het midden, vastgeklampt aan een paal terwijl Erica en Cas wel van het uitzicht en een regenbui in hun gezicht genoten.

Na afloop zijn we maar snel een cocktail gaan halen en zijn daarna weer snel in slaap gevallen.

Deel 6: Brugge — Frieten, grachten en bier

De volgende dag stond een historische stad waar ik al lang naartoe wil op de planning: Brugge!

Buiten de schitterende historische binnenstad is Brugge het thuis van het meest educatieve uitje op de planning, het Frietmuseum.

In een paar uur tijd word je in het proces meegenomen van aardappel tot friet en na afloop mag je ook nog proeven in het plaatselijke frietkot.

De rest van de dag hebben we nog een schitterende boottocht gemaakt langs de vele grachten (en bruggen dus) die deze stad rijk is. 

Ook hebben we nog een bliksembezoek gebracht aan het foltermuseum (zo voelt deze hele vakantie voor Cas zonder WiFi) 

En het biermuseum, en ja, ook hier moest geproefd worden.

’s Avonds hebben we ons neergestreken op de markt om hier te genieten van heerlijke croque’s en Bruggse kaaskroketten, natuurlijk vergezeld van een goudgele Brugse Zot.

Het was inmiddels alweer tijd voor onze laatste overnachting in het Belgische land. Maar we waren nog niet klaar.

Deel 7: Antwerpen — Chocolade in de mond, rioollucht in de neus

De laatste dag van onze vakantie hebben we doorgebracht in Antwerpen. En niet alleen omdat ze hier een fantastisch chocolademuseum hebben, al helpt het wel.

Na een buik vol chocolade (sorry, diëtiste) zijn we via een stadswandeling en een oud fort, "Het Steen", aangekomen bij ons laatste uitje.

We zijn hier ondergronds gegaan en hebben een aantal kilometers afgelegd door het oude middeleeuwse riool van Antwerpen. Ook al wordt dit gangenstelsel niet meer gebruikt als riool, het ruikt er nog wel naar en ook de dubieuze ondergrond waar we over liepen riep vragen op. Gelukkig kregen we bij deze tour kaplaarzen, een overbroek en een bouwhelm (geen idee waarom die laatste) en een gids die ons bij de meest smerige plekken weg hield.

Met een neus voor Antwerps rioolwater zijn we op ons gemak teruggelopen naar de auto en hebben deze snel ingesteld op huis. Hier zaten de katten weer geduldig op ons te wachten en na het uitbaggeren van de auto en het uitvoerig testen of de sanitaire voorzieningen het nog deden, kunnen we nog maar één ding concluderen:

Vakantie is leuk, maar thuiskomen is ook altijd wel erg fijn, zeker als er nog een reisje naar Florida in het verschiet ligt.